Niby potoki łez zamarzniętych,
Po niebie lila jasno-bladem,
Na srebrnych żaglach rozwiniętych,
Maleńkie chmurki płyną stadem.
Lodowym blaskiem gwiazd promienie
Skrzą się nad pola śnieżno-białe
I rozlewają w krąg milczenie
Melancholijne, oniemiałe.
I jakiś pokój dziwnie błogi
Ogarnął śnieżne mgły srebrzyste;
Na senne chaty, pola, drogi
Milczenie padło uroczyste.
 I zamilkł wiatr, ucichły szumy
Korony topól szkieletowej;
Marzenia pełne i zadumy
W błękity patrzą nieme sowy.
I tylko z dala niespokojne
Słychać huczenie, śmig wiatraka;
I duch ze sobą toczy wojnę
I w nim, śród ciszy, wrzawa taka.

(Antoni Lange)

 

Dzień za dniem odczuwamy coraz większy chłód, na zewnątrz ciemno, głucho, pusto… Trochę sennie, trochę smutno… Zbliża się zima, a wraz z nią chętniej sięgamy po książkę. Sprawmy, aby nasze wieczory nie były nudne, byśmy potrafili obudzić w sobie chęć do aktywności, do rozmyślań, marzeń, do snucia planów… Książki w tym wypadku spełnią swą rolę doskonale… Zapraszam